9 aylık...
Uzun süredir heyecanla beklenen Ukraynali misafirlerimiz geldiler sonunda : Anneanne ve büyükbaba :)))
6 ay olmuş görmeyeli, çok özlemişler torunlarını, hemen babaannenin kucağından anneannesine teslim edildi Atalay, sadece 15 gün kalacaklar, doya doya hasret gidersinler diye... Kolay değil gurbete kız vermek, hele bir de torun varsa :((
Onları doya doya hasret gidermeleri için bir hafta kadar başbaşa bıraktıktan sonra haftasonu Tuzla'ya balık keyfine davet ettik.
Atalay ilginç bir şekilde, en ufak ayrım yapmadan iki tarafa da eşit ilgi gösterdi. Bir anneanne tarafına dönüp güldü, sevdi, okşadı bir babaanne tarafına. Bu davranışını, iki taraftan da eşit ve bolca sevgi akışını bebek hisleriyle çok iyi algılamasına bağladım. Çocuklar ve bebekler biz büyükler gibi ön yargılı değiller, kalp gözleri o kadar açık ki, umarım hayatları boyunca bu saf ve temiz duygularıyla bozulmadan yaşarlar...
Balıkçıda ilk defa balık tattı Atalay, sevdi, ama bence dondurmalı irmik tatlısını daha çok sevdi, küçük bir kaşıktan sonra devamı gelmeyince çok ağladı daha fazlasını vermedik diye. Neyse ki, annesi tedbirli gelmiş de, hemen meyva püresi koştu imdada ve susturabildik :)))
Sıra dönüşe gelince, büyükbabasıyla akvaryumdaki balıkları uzun uzun incelemeyi ihmal etmedi. Balıkçı çıkışı Atalay'ı sevdikleriyle başbaşa bırakıp dönüşe geçtik evimize doğru, çocuklarım yakınımda olduğu için ne kadar şanslı olduğumu içimden bir kere daha hatırlayarak :)))
